Ο πρωθυπουργός μας έχει μια προτίμηση στις νυχτερινές ώρες νομίζω.
Δεν μπορεί να πει κανείς, μέχρι τώρα ήταν μια ενδιαφέρουσα βραδιά, είχε κάτι από βραδυές ποίησης και τραγουδιού, (βλέπε δηλώσεις Καρατζαφέρη), κάτι από χιλιοπαιγμένη ταινία θρίλερ που δεν σε τρομάζει πια, μια αξιοπρεπή αναμονή 7-8 ωρών για να μάθουμε αν ο μισθός μας θα φτάνει για τα εισητήρια μας για να πάμε στη δουλειά, ένα καρύκευμα διαφωνιών και ηρωϊκών παζαριών και ας προσθέσουμε εδώ και τους διάσημους δημοσιογράφους που ξενύχτησαν μαζί μας και μας ενημέρωσαν και μας θύμησαν για εκατομμυριοστή φορά ότι μπορούμε να πάθουμε και χειρότερα αν αντιδράσουμε στην εξαθλίωση που οδηγούμαστε ανεπιστρεπτί.
Αναρωτιέμαι βέβαια τι θα μπορούσε να είναι χειρότερο από αυτό, αφού χάνουμε ακόμη και μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας, άσε τους μισθούς, τις συντάξεις, την υγεία και την παιδεία, αλλά αφού το λένε οι άνθρωποι θα ξέρουν καλύτερα, γι αυτό δεν τους πληρώνουν και τόσα χρήματα;
Θα έλεγα ότι ήταν μια διασκεδαστική βραδιά, αν δεν ήταν τόσο ουσιαστικά τραγική για όλους μας, ή σχεδόν για όλους.
Οι πολιτικοί μας άνδες, μας έχουν ενημερώσει για τη διαφθορά των προηγούμενων ετών, άρα κάποιοι έχουν αποκτήσει το λεγόμενο "λίπος" και δεν τους πολυενδιαφέρει τι θα απογίνει αυτή η χώρα. Άσε που υπάρχουν και αυτοί που κερδίζουν από την κρίση. Αλλά όλοι αυτοί σίγουρα δεν θα διαβάζουν εμένα, οπότε δεν στεναχωριέμαι μήπως και τους ενοχλήσω.
Η Eurostat λέει ότι το 27,7 των ελλήνων ζει στα όρια της φτώχιας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Α, και τώρα που το θυμήθηκα, κάτι άκουσα ότι μπορεί να παίρνουμε κατώτερο μισθό ίσο με αυτόν της Βουλγαρίας.
Έχει ζήσει κανείς από αυτούς με μισθό Βουλγαρίας και τιμές Ελλάδας; Γιατί να θυμίσω ότι η Βουλγαρία δεν έχει ευρώ, λέβα έχει.
Δεν ανησυχώ όμως, γιατί φαντάζομαι ότι οι άρχοντες μας θα παραιτηθούν από τους μισθούς και τα προνόμια τους, θα παραχωρήσουν την περιουσία τους στο ταμείο που έφτιαξαν για τη σωτηρία της Ελλάδας και θα μας δείξουν πως να ζούμε αξιοπρεπώς με τον μισθό Βουλγαρίας που θα παίρνουν και αυτοί.
Αυτό που με ανησυχεί όμως πάνω από όλα και δεν κοιμάμαι είναι το τι θα γίνει με τους τραπεζίτες μας. Θα διατηρήσουν τον έλεγχο των τραπεζών ή όχι; Οι άρχοντες μας έχουν κάνει το καλύτερο προς αυτή την κατεύθυνση, είμαι σίγουρη ότι το έχουν παλέψει. Θα λυπηθώ πολύ αν μάθω δυσάρεστα νέα για τις τράπεζες. Γιατί βρε αδερφέ, μπορεί να μου χρεώνουν 18-19% επιτόκιο στις πιστωτικές μου κάρτες, (κάποιοι το λένε "ληστρικό", εγώ όχι, τι να κάνουν και οι καημένοι οι τραπεζίτες, πρέπει να τα βγάλουν πέρα), και να χρησιμοποιούν και κάποιες πρακτικές είσπραξης όχι πάντα δόκιμες, αλλά τους λυπάμαι, έχουν μάθει αλλιώς!
Είμαι όμως σίγουρη ότι θα τις σώσουν τις τράπεζες! Αυτός δεν είναι και ένας από τους βασικότερους λόγους όλης αυτής της διαπραγμάτευσης; Τώρα που το σκέφτομαι μπορεί να είναι και οι μισθοί και οι συντάξεις αυτό που απασχολεί πρωτίστως τον πρώην τραπεζίτη και νυν πρωθυπουργό μας κύριο Παπαδήμο.
Τέλος πάντων, σήμερα - αύριο θα μάθουμε τι κανόνισαν στο μεγάλο παζάρι.
Σήμερα "κατέβασα" και το καινούργιο Μνημόνιο. Θα το διαβάσω με μεγάλη προσοχή και ελπίζω το ίδιο να κάνουν όλοι. Η γνώση και η προσωπική κρίση δεν έβλαψαν ποτέ κανέναν.
Είναι 3 μιση η ώρα και δεν νυστάζω γιατί θυμήθηκα όλους τους αγώνες για τα δικαιώματα των εργαζομένων, όλα αυτά που μας πήραν χωρίς να μας ρωτήσουν, τα χαράτσια, τα σκάνδαλα, τις κοροϊδίες, τους άστεγους, όλες τις εισφορές που έχω πληρώσει για σύνταξη και ασφάλιση για να κινδυνεύω να μην έχω τίποτα από τα δυο, την τρομοκρατία των τελευταίων ετών και πάνω απ' όλα, θυμήθηκα πως ζούσα πριν δύο μόλις χρόνια, όταν η αξιοπρέπεια ήταν μια έννοια αυτονόητη.
Εύχομαι όπως καθε βράδυ, να ξυπνήσω και να έχουν αλλάξει τα πράγματα. Τίποτα όμως δεν αλλάζει αν δεν το αλλάξουμε εμείς.
Ας σκεφτεί λοιπόν ο καθένας μας και ας αποφασίσει πως θέλει να ζήσει, γιατί το μόρφωμα στο οποίο μας σέρνουν, δεν είναι ζωή, είναι δυσθανασία.
Η ψείρα